Marion Miltenburg-Goes
Dirigent Leerlingenorkest en opstaporkest
Stelt u zich eens voor:
Maandagavond, de muzikanten komen de repetitieruimte binnen. De een al volwassenen, de ander nog kind. Allemaal nog niet zo lang geleden begonnen met het bespelen van een instrument. Allemaal lerende. De een komt binnen met een verwachtingsvolle blik (wat gaan we vandaag doen?), de ander met een vragende blik (wat gaan we leren?), de volgende met een helpende blik (wie kan ik vandaag iets leren?), een vermoeide blik (het was een lange dag, maar ik ben er toch!), een zenuwachtige blik (kan ik het wel volgen vandaag?) en een enthousiaste blik (ik heb er zin in!). Het stuk wordt op de lessenaar gezet. Ik geef de inzet en we spelen het stuk door. De reacties na de slotnoot: ‘waren we er al?’, ‘ik was de weg kwijt’, ‘ik kwam goed uit’, ‘wat hoorde ik achter me?’, ‘daar was het mooi!’, ‘wie speelde dezelfde partij als ik?’, ‘we moeten even stemmen’, enzovoorts. Ik zie een aantal zwevende vraagtekens boven de hoofden.
We nemen het stuk opnieuw door: maten worden geoefend, noten worden verbeterd, melodielijnen uitgewerkt, ritmes onder elkaar gezet, dynamiek toegepast en akkoorden op elkaar afgestemd. De muziek groeit. Het klinkt. En iedereen voelt het.
De repetitie is afgelopen. De zwevende vraagtekens zijn stralende uitroeptekens geworden. En de muzikanten gaan met nieuwe energie en een hoofd en hart vol muziek naar huis. Ze hebben naar elkaar geluisterd, van elkaar geleerd en vooral muziek en plezier gemaakt!
Bovenstaande maak ik van kleins af aan zelf mee als klarinettist. En deze chemie ervaar ik telkens weer als docent en dirigent.
Het is de reden waarom ik Docent Muziek studeerde in Utrecht (afgestudeerd in 2008) en daarna HAFABRA-directie als Master (afgestudeerd in 2010). En om diezelfde reden werk ik als muziekdocent op het Sint Bonifatiuscollege in Utrecht.
Muziek maken vind ik het leukste dat er is!